HERWONDEREN

Tamar Clasquin

We kunnen overal heen reizen, we kunnen ons overal verplaatsen op de wereld. Dat is fantastisch en wonderlijk. Maar wordt je er ook beter van? En wanneer wordt exotisme escapisme? Zoeken, reizen, twijfelen zijn de belangrijkste thema’s in het werk van Tamar Clasquin.

In de ruimte van Rolf presenteert ze 2d en 3d werk samen. Wat begon als onderzoek naar de presentatiemogelijkheden van beide vormen samen, is dit een volwaardig werk geworden. Kleine scenes, eenvoudig weergegeven in een soort open kijkdoosjes, waarin je kunt verdwalen. Vervreemdend weergegeven, waarbij de opstelling veel wegheeft van ouderwetse schuifpanelen die in theaters op het podium worden gebruikt. Platte collageachtige en inwisselbare werelden waarin je kunt wegdromen. Maar eigen je je deze wereld wel toe? Ondanks de reis blijf je als toeschouwer in je eigen wereld op dezelfde plek, slechts kijkend naar het verschuiven van de panelen. Verontrust vraag je je af of je niet verdwaalt. Immers Seneca zei al: “Voor iemand die een weg bewandelt is er een eindpunt; een dwaaltocht is eindeloos.” Als de scenes inwisselbaar zijn, zijn we dan aan het dwalen? Willen we als toeschouwer wel aankomen? Want dan is de bestemming bereikt en kunnen we niet meer herwonderen.