Mobiele Moskee – Mini Moskee
Gouda heeft net een langdurige discussie achter de rug over de bouw van een zogenoemde “Mega Moskee”. Helaas wordt in dit soort verhitte discussies vaak alle gevoel voor proporties verloren en worden argumenten gebruikt die meer met onderbuikgevoelens te maken hebben dan met de werkelijkheid.
Setareh Maghsoudi, in 2014 afgestudeerd aan de Gerrit Rietveld Academie, afdeling Architectual Design is door de ruimte van Rolf uitgenodigd om haar MoMO (Mobile Mosque) te presenteren en de discussie hierdoor in een heel andere context te plaatsen.
De mobiele moskee, gemaakt van gevouwen papier, is van een opvallende schoonheid. Ook de ervaring die het werk geeft door deze binnen te treden is prachtig. Of je de MoMo binnentreed om een van de vijf dagelijkse gebeden te doen – of gewoon even tijd voor jezelf te nemen – een ervaring zal het zeker zijn.
Daarnaast zal Setareh Maghsoudi aan het werk gaan met haar “Handmades”.
What she is trying to achieve and finds important in her work is to have a pleasant experience of the space through tactility and stimulation of the senses.
MoMo (Mobile Mosque)
“Muslims pray five times a day. The prayer is not bounded to a specific place. One performs the prayer wherever one finds his or herself, so it often takes place in public space, which is not at all times very practical, depending on your surroundings. So from my own experience with the lack of ideal surroundings arose the need to create a space for my daily prayers; A temporary space, which would provide private space and at the same time a sacred sense. From this point I started my quest for the right atmosphere and practical mobility.”
Handmades:
Aluminium tubes and mouldable plastic enable the construction of an endless variety of composition or joinery and it creates an almost invisible spatial construction. It’s also about the lightness and strength of the materials, density through lines and the social aspect of coming together and create. It gets an stature and size without form, because the form is defined by the game of individuals, who make the space. The space is composed out of solid and flexible connections, which are made by hand.
Geboren in Iran, getogen in Nederland heb ik te maken met deze twee culturen. Zij zijn mij eigen en hebben mij gemaakt tot wie ik ben. Zodoende kan ik mij heel goed verplaatsen in een quote van de Iraanse kunstenares Parastou Forouhar, die in Duistland woont.
“Ik voel me thuis in Duitsland, maar tegelijkertijd niet. Ik voel me thuis in Iran maar dan niet. Wat ik probeer te doen met mijn kunstwerk is enkel het cultiveren van deze tussenruimte.”
Een groot aantal tweede en derde generatie immigranten, waaronder ikzelf, bevinden zich in deze tussenruimte. Waarin je, eerlijk gezegd, nergens echt honderd procent bij hoort, maar van beide culturen de inspirerende dingen, neemt. Dit is ook het geval bij mijzelf. Gefascineerd door de Islamitische architectuur, zoals geometrie, licht en de concentratie op binnen, ging ik op zoek naar hoe het in deze tijd zich kan vormgeven. Maar ook hoe deze twee culturen, seculiere en religieuze samen kunnen komen. Want ze staan namelijk tegenover elkaar. In het seculiere is duidelijk een scheiding en ervaar je religieuze uitingen alleen binnenshuis. In de Islam is daar geen onderscheiding in, het is één, zowel in privé als in het openbaar. Bijvoorbeeld het vijfdagelijkse gebed. Waar kan je dit doen in Nederland? Je bent niet altijd thuis of in de buurt van een moskee. Dit betekent dat er vaak in het openbaar wordt gebeden. Maar men vindt dit raar, omdat het niet hoort bij de seculiere cultuur. Dus als Moslim moet je bidden maar tegelijkertijd vind je het niet prettig om in het openbaar te bidden, omdat het niet aanvaard wordt. Het is een dilemma, want hoe ga je hiermee om?
Wat ik wil creëren in mijn project is een tijdelijke privéruimte in de openbare ruimte. Een soort sacrale ruimte voor het gebed met de Islamitische architectonische eigenschappen als geometrie, lichtspel en geborgenheid. En omdat het een tijdelijke ruimte is, moet het een constructie hebben die flexibel, licht en vouwbaar is, die makkelijk opgezet en afgebouwd kan worden. Hiermee wordt een ruimte gecreëerd die geen inkijk biedt en een intieme, spirituele beleving van binnenuit heeft.
Ik kan mij voorstellen dat het in verschillende warenhuizen gemakkelijk verkrijgbaar is en dat niet alleen moslims, maar iedereen die zich even wil terug trekken voor een rustmoment of die tijd voor zelfbezinning wilt, het kan aanschaffen en er gebruik van kan maken. Als mens heb je die behoefte en het zou fijn zijn om daarvoor uit te komen en dat er weer meer aandacht wordt besteed aan de innerlijke schoonheid.
Website: http://www.setarehmaghsoudi.com
